نیست اندر جبه ام الا خدا
•
نیســـــت اندر جبه ام اٍلا خدا
گفته ای بهتر زهر مخلوقنا گوبه امت که نبــــاشد همچو ما
بی نیازی اندرون ذات مــن نی که مولودم نیم والد چو تــن
مثل ومانندی ندارم غیرخود هم کفی چون ما نبوداست ونشـد
پس بگوتنهاخداواحد بـــــود برهمــــه اعمالـــتان شاهد بود
آن یگانه پادشـــاه عالـــمین تحت فرمانش سماوات وزمین
گوکه عبدالله در اول ناممت بعدازآنش مصطفی میجویمت
چون توای رااینچونین فرمان دهد
ادعای چــــون منـــی کی سر نهد
باچه تفــــــسیری نمـایم ادعا (نیســـــت اندر جبه ام اٍلا خدا)
اشرف آدم توای یا مصـطفی مدعــی اینگونه کی باشد روا
گرکسی درآیینه عکسش بدید عکس خوددیده،نه خود آیدپدید
این جـــهان چون آیـیه ازبهر رب
منعکس سازد نشانش روز و شب
گرگـــــــزاری آیـــینه درآفـٍتـاب
منعکس سازد بقدرٍظرف و تاب
تازه گرآن آیینه روشـــــــن بـود
عاری اززنگاروچون گلشن بود
اینـــکه خورشـــیدی شود درآیینه
بچه گی باشد، خیال است آن همه
اودرونٍ عــــــالم و آدم بــــــود
گرچـــــه نی آدم ونی عالم بود
من چو آن چوپان نباشــم پیش او
تا گذربنـمایــدم بی گــــــــــفتگو
اندرون هرچه باشدایــــــن بدان
آن نبودست ومنزه زین وآن
کامران یوسف شهروی